Εκείνο που κάνει τα εμφυτεύματα να υπερέχουν έναντι των άλλων προσθετικών αποκαταστάσεων είναι ότι εμποδίζουν την απορρόφηση του οστού. Μετά την απώλεια ενός δοντιού το οστό της γνάθου σε εκείνο το σημείο αρχίζει να υποχωρεί. Επειδή όμως τα εμφυτεύματα μπορούν να μιμούνται τη λειτουργία των φυσικών δοντιών, το οστό μπορεί να διατηρηθεί. Παράλληλα βέβαια τα εμφυτεύματα προσφέρουν άνεση στον ασθενή και πολύ καλό αισθητικό αποτέλεσμα. Και με ένα μικρό αριθμό εμφυτευμάτων μπορούμε να στηρίξουμε τόσο γέφυρες όσο και οδοντοστοιχίες ώστε να έχουμε μια ολική αποκατάσταση ακόμα κι αν έχουμε χάσει όλα μας τα δόντια.
Η τοποθέτηση γίνεται χειρουργικά στο οστό της γνάθου με τοπική αναισθησία και είναι ανώδυνη τόσο στη διάρκεια της διαδικασία όσο και αργότερα. Αν υπάρξουν ενοχλήσεις μετεγχειρητικά, αντιμετωπίζονται συνήθως με ένα απλό αναλγητικό. Στη συνέχεια ακολουθεί για λίγους μήνες η φάση της οστεοενσωμάτωσης κατά την οποία το εμφύτευμα ενσωματώνεται σταθερά στο οστό της γνάθου. Χάρη στο τιτάνιο, που είναι βιοσυμβατό υλικό, οι πιθανότητες να απορρίψει ο οργανισμός το εμφύτευμα είναι ελάχιστες. Μετά την ολοκλήρωση της οστεοενσωμάτωσης θα κατασκευαστεί η στεφάνη που θα συγκολληθεί σταθερά στο εμφύτευμα.
Προϋπόθεση για μια θεραπεία με εμφυτεύματα είναι να υπάρχει οστό τέτοιας ποσότητας και σκληρότητας που να μπορεί να στηρίξει το εμφύτευμα. Ακόμα κι αν κρίνουμε πάντως ότι υπάρχει έλλειμμα οστικής μάζας μπορούμε σε κάποιες περιπτώσεις να τη δημιουργήσουμε με οστικό μόσχευμα.
Η άμεση φόρτιση των εμφυτευμάτων είναι μια πρωτοποριακή τεχνική που μας επιτρέπει να τοποθετήσουμε την επιεμφυτευματική αποκατάσταση, δηλαδή τις στεφάνες ή ακόμα και τις τεχνητές οδοντοστοιχίες, την ίδια μέρα ή μέσα σε λίγες μέρες από την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων στη γνάθο. Οι αποκαταστάσεις αυτές μπορεί να είναι προσωρινές, δηλαδή εξυπηρετούν τον ασθενή μέχρι να γίνει η οστεοενσωμάτωση και να κατασκευαστούν οι μόνιμες, ή μπορεί να είναι οι μόνιμες εξαρχής.
Η μέθοδος αυτή μειώνει σημαντικά το χρόνο της αποκατάστασης και απαιτεί λιγότερες επεμβάσεις για την ολοκλήρωση της θεραπείας. Σημαντικός είναι και ο ψυχολογικός παράγοντας, αφού ο ασθενής – και ιδίως όταν λείπουν μπροστινά δόντια – έχει αμέσως λειτουργικές αποκαταστάσεις. Η άμεση φόρτιση δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις περιπτώσεις, αφού πρέπει να υπάρχει αρκετή οστική μάζα με την κατάλληλη πυκνότητα, ενώ ο ασθενής δεν πρέπει να παρουσιάζει κάποια παθολογία στην περιοχή ή να έχει έξεις όπως π.χ ο βρυγμός. Γι’ αυτό κάθε περίπτωση μελετάται προσεκτικά ώστε να διαπιστώσουμε αν μπορούμε να προχωρήσουμε σε άμεση φόρτιση.